[Q]and lo rossignols el foillos
Dona d'amor e.n qier e. n pren,
E.n mou son chant jauzen joios
E remira sa par soven,
E.il riu son clar e.ill prat son gen,
Pel nouel deport que reigna
Me.n ven al cor grans jois jazer.
D'aqest amor son tant cochos
Qe qant eu vauc vas lieis corren,
Vejaire m'es q'archusos
Me.n torn e q'ella m'an fugen,
E mos cavals i cor tan tlen,
Greu er q'oimais i ateigna
S'Amors no la.n fai remaner.
De tal dompna sui cobeitos
A cui non aus dir mon talen,
Anz qan remire sas faissos,
Toz lo cors me.n vai esperden.
Et aurai ia tant d'ardimen
Qe.il aus dir per sieu mi teigna,
Pois eu no.il aus merce qerer ?
A! cum son siei dich amoros
E siei faich son doutz e plazen !
C'anc non nasqet sai entre nos
Neguna q'aia.l cors tan gen :
Grail' es, fresca ab cor plazen,
E non cre gensser s'enseigna
Ni no.n vi hom ab tan plazer.
Amors, algres part de vos
Per so car vau mo mieills queren,
E sui d'aitan aventuros
Q'encar n'aurai mon cor gauzen
La merce de mon Bon Guiren
Qe.m vol e m'apella e'm daigna
E m'a tornat en bon esper.