Qan lo rius de la fontana.
S'esclarzis si cum far sol,
E par la flors aiglentina,
E.l rossignoletz el ram
Volf e refraing et aplana
Son doutz chantar et afina,
Dreitz es q'ieu lo mieu refraigna.
Amors de terra loingdana,
Per vos totz lo cors mi dol,
E non puosc trobar meizina
Si non vau al sieu reclam
Ab atraich d'amor doussana
Dinz vergier o sotz cortina
Ab desirada compaigna.
Pois del tot me.n faill aizina,
No.m meravill s'ieu m'aflam,
Car anc genser crestïana
Non fo, qe Dieus non la uol,
Juzeva ni Sarrazina,
Et es ben paisutz de manna
Qui ren de s'amor gazaigna.
De desir mos cors non fina
Vas cella ren q'ieu plus am,
E cre que volers m'engana
Si cobezesa la.m tol,
Que plus es poignens qu'espina
La dolors que ab joi sana,
Don ja non uoill c'om me.n plaigna.
Senes breu de pargamin
Tramet lo vers en chantan
Plan et en lenga latina
A.n Hugon Brun per fillol.
Bon m'es, car gens peitavina,
De Beiriu et de Bretaigna,
S'esgau per lui, e Guianna.