#EANF#
|
Zwischen Himmel und Erd, hoch in der Lüfte Meer, Deinen schauernden... |
Hymne an die Venus. Sie kömmt! ich fühle meiner Göttin Nähe. 5 Sie lächelt himmlisch gütig auf mich nieder, |
|
In ihren Umarmungen blühte die Erde, |
Pygmalion avait conçu sa Galatée ; Pâle, à genoux, buvant cette blancheur lactée |
Oh ! qui me prêtera le regard de l'aurore, |
|
|
Frappe encore, ô Douleur, si tu trouves la place ! |