Fern war ich von dir in der Frühlingszeit,
Wann bunter Mai in seiner stolzen Pracht
Jeglichem Dinge frischen Reiz verleiht,
Daß selbst Saturn, der alte, mit ihm lacht.
5 Doch Vogelsang und Blumen, schön erblüht
In bunten Farben auf der grünen Flur,
Begeisterten mich nicht zum Sommerlied,
Von allen pflückt’ ich auch nicht eine nur.
...
-
-
XCVIII.
Ich trank nur Einmal wunderbar
Aus einem Rosenkelch der Liebe,
Und schlürfte wonnige Seligkeit
Aus ihrem duft'gen Blüthentriebe.
Dein Antlitz war der Rosenkelch,
Daraus ich Schönheit getrunken -
Kein Zecher war noch seliger
In süße Träume versunken!... -
-
-
Tous hommes ont le desir de savoir
Et a bon droit il n'est si grant richece
Mais puis que tous veulent science avoir,
Comment veult nul desprisier tel hautece,
Car ilz sont maint qui n'en ont pas largece,
Ne de leur fait n'est nulle mension,
Qui des sages font grant derrision.Et pour ce dit le philosophe voir,
Que le plus grand anemi de sagece... -