Mein Herz war einst so froh und frei

Mein Herz war einst so froh und frei,
     Als noch die Tage lang,
Da kam ein schmucker Weber-Bursch
     Und störte meinen Sang.
          Zu den Webern, wenn Ihr Mädchen geht
               Zu den Webern, wenn Ihr geht,
          Nehmt Euch in Acht, geht nicht zur Nacht,
               Zu den Webern, wenn Ihr geht.

Die Mutter schickte mich zur Stadt,
     Zu weben mir ein Tuch;
Doch wob ich noch nicht gar so lang,
     Da hatt’ ich schon genug.

Ein junger, schmucker Weberbursch,
     Saß in dem Webestuhl;
Der fing mein Herz, wie in ’nem Netz,
     Mit Haken und mit Spul!

Ich saß an meinem Weberad,
     Und dreht’ es rund und rund;
Doch, wie ich drehte, ward mir, ach!
     Mein Herz so weh und wund.

Der Mond sank unter schon im West,
     Sein Antlitz war so fahl,
Da führt’ mein schmucker Weberbursch
     Mich durch das stille Thal.

Doch, was er sagte, was er that,
     Erzähl’ ich nimmermehr,
Die ganze Gegend wüßt’s dann bald
     Was mir geschehen wär’.

Zu den Webern, wenn Ihr Mädchen geht,
     Zu den Webern, wenn Ihr geht,
Nehmt Euch in Acht, geht nicht zur Nacht,
     Zu den Webern, wenn Ihr geht.

Collection: 
Translator Simple: 
Adolf Wilhelm Ernst von Winterfeld
1860

More from Poet

  • Gyöngécske lány vagyok még, ijeszt is fű-fa uram; férfi ágyában engem a hideg rázna, uram. Korai még, korai még, korai még a konty nekem, korai még... bűn lenne ám, ha elcsavarná a fejem. Anyám varratta új ruhám, templomba mék megáldani, ha lefeküdnénk, jó uram, hová lennének fodrai? Régen...

  • My curse upon thy venomed stang, That shoots my tortured gums alang; An’ through my lugs gies mony a twang, Wi’ gnawing vengeance! Tearing my nerves wi’ bitter pang, Like racking engines. When fevers burn, or ague freezes, Rheumatics gnaw, or cholic squeezes; Our neighbor’s...

  • Ye banks and braes o’ bonnie Doon, How can ye bloom sae fresh and fair? How can ye chant, ye little birds, And I sae weary, fu’ o’ care? Thou ’lt break my heart, thou warbling bird, That wantons through the flowering thorn; Thou minds me o’ departed joys, Departed—never to return. Thou ’...

  • [June 24, 1314] SCOTS, wha hae wi’ Wallace bled, Scots, wham Bruce has aften led; Welcome to your gory bed, Or to victorie. Now ’s the day, and now ’s the hour See the front o’ battle lour: See approach proud Edward’s power,— Chains and slaverie! Wha will be a traitor knave? Wha can fill...

  • My heart ’s in the Highlands, my heart is not here; My heart ’s in the Highlands a-chasing the deer; Chasing the wild deer, and following the roe. My heart ’s in the Highlands, wherever I go. Farewell to the Highlands, farewell to the North, The birthplace of valor, the country of worth;...