Der Mond ist aufgegangen

     Der Mond ist aufgegangen
Und überstrahlt die Well’n;
Ich halte mein Liebchen umfangen,
Und unsre Herzen schwell’n.

     Im Arm des holden Kindes
Ruh’ ich allein am Strand;
Was horchst du bei’m Rauschen des Windes?
Was zuckt deine weiße Hand?

     „Das ist kein Rauschen des Windes,
Das ist der Seejungfern Gesang,
Und meine Schwestern sind es,
Die einst das Meer verschlang.“

Collection: 
1827

More from Poet

Izlett a tea, s vitatárgynak csemegéjük is, a szerelem. Az urak vadul esztetizáltak, a nők finoman, kecsesen. "Plátói legyen!" - követelte a tanácsos úr, a szikár. Nejének epe a lelke, de nyögell, hogy: "Holdsugár!" Kanonok-száj bömböli: "Nem kell túlnyersnek lennie, máskép belerokkan az ember...

A dal szárnyára veszlek, s elviszlek, kedvesem, a Gangesz-parton a legszebb ligetbe röpülsz velem. Ott szelíd holdsugárban virágzó kert susog. Rád, nővérünkre várnak a lenge lótuszok. Ibolyák enyelegnek halkan, fenn csillag nyúl magosan. Mese csordul a rózsák ajkán, rejtelmesen, illatosan. A...

Anonymous translation from the German I KNOW not whence it rises, This thought so full of woe;— But a tale of times departed Haunts me—and will not go. The air is cool, and it darkens, And calmly flows the Rhine; The mountain peaks are sparkling In the sunny evening-shine. And yonder...

From the German by Richard Monckton Milnes, Lord Houghton BENEATH an Indian palm a girl Of other blood reposes; Her cheek is clear and pale as pearl Amid that wild of roses. Beside a northern pine a boy Is leaning fancy-bound, Nor listens where with noisy joy Awaits the impatient hound....

Crapülinski und Waschlapski,
Polen aus der Polackei,
Fochten für die Freiheit, gegen
Moskowiter-Tyrannei.

Fochten tapfer und entkamen
Endlich glücklich nach Paris –
Leben bleiben, wie das Sterben
Für das Vaterland, ist süß.

Wie Achilles...