I
Bluomen und daz grüene gras
beidiu sint verswunden.
nu treit uns aber diu linde vür die sunne nindert schat.
ê, dô sî geloubet was,
dô hiet man dâ vunden
vil maneger hande vreuden. dâne gêt nu nindert phat,
dâ wir dô
ie sô vrô
bî ein ander wâren.
diu vreude het ein ende, dô diu zît begunde swâren,
des trûret manic herze, des...